Elice in Verwonderland Bezoek tentoonstelling Westhoekacademie (Beauvoorde/Veurne)

Ik ben geen jaloers mens. Althans dat denk ik toch. Of toch alleszins niet als het op materiële dingen aankomt… maar vandaag bekroop me toch weer dat gevoel van ‘verdorie, waarom kon ik als klein meisje niet wat langer stilzitten? Dan had ik vast mijn opleiding aan de Tekenacademie afgemaakt en kon ik nu even goed tekenen, schilderen, fotograferen of iets in dien aard als ik zag in Veurne.’ Toegegeven, misschien moet ik dit toch als een vorm van (gezonde) jaloezie  bestempelen?

Uit de WAK-programmabrochure: “Leerlingen Hogere graad tekenkunst krijgen het koetshuis van het Beauvoordekasteel om er hun werken tentoon te stellen.”

Een mooie ruimte (zeker als je de tafels en stoelen even wegdenkt).

Vellen handgeschept papier. Zwart en wit, afgewisseld met felle kleuren. Woorden waarvan ik het fijne niet weet zoals schriftuur, monotypes, droge naald, texturen, fotogram... De terminologie alleen al wekt verwondering op. Het werk van de leerlingen doet mijn hart alvast sneller slaan.

Dit wil ik ook kunnen. Ooit begin ik er opnieuw aan.

Nog gezien in Veurne: De voorronde van Royal Talents en de jaarlijkse tentoonstelling van verzamelde beeldende kunstenaars. Bedankt toezichter en artiest Jan Noelmans om me doorheen het werk te leiden in deze imposante zaal van het Spaans Paviljoen. Doe zo verder. Het is leuk om zien dat zoveel amateurkunstenaars weer geprikkeld zijn om hun werk aan buitenstaanders te laten zien.

Elke Verhaeghe

(alle foto's = werk tekenacademie)